Πανεπιστήμιο Κρητης

Εισαγωγή στην Πολιτική Επιστήμη ΙΙ - Διεθνείς Παράμετροι (2003-5)
Το υποχρεωτικό αυτό μάθημα σχεδιάστηκε για τη δημιουργία του απαραίτητου θεωρητικού υπόβαθρου για τη μελέτη και την κατανόηση διεθνών πολιτικών φαινομένων. Το μάθημα διδάχτηκε μέσα από τις παρακάτω θεματικές ενότητες:
• Οι Διεθνείς Σχέσεις ως πεδίο μελέτης των κοινωνικών επιστημών (Θεωρία – Μεθοδολογία – Τυπολογία).
• Κεντρικές θεωρητικές προσεγγίσεις (Ρεαλισμός - Ιδεαλισμός – Διεθνής Κοινωνία, Διεθνής Πολιτική Οικονομία).
• Σύγχρονα αναλυτικά πρίσματα (Κριτική Θεωρία, Κονστρουκτιβισμός, κ.λ.)
• Διαμόρφωση Θεωριών, Μονάδες και Επίπεδα Ανάλυσης.
• Οι Κρατικοί Δρώντες: Χαρακτηριστικά, Συμφέροντα και Πολιτικές.
• Εξωτερική Πολιτική.
• Διπλωματία.
• Διεθνής Οργάνωση και Οργανισμοί (ΟΗΕ, ΠΟΕ, ΔΝΤ, ΟΑΣΑ, ΝΑΤΟ, ΟΑΣΕ).
• Διαδικασίες και Διεθνή Καθεστώτα.
• Συνέχεια και Μεταβολή στο Διεθνές Σύστημα.

Σύγχρονα Ζητήματα Διεθνών Σχέσεων (2003-2008)
Το μάθημα αυτό αποτέλεσε τη συνέχεια του εισαγωγικού μαθήματος Εισαγωγή στην Πολιτική Επιστήμη ΙΙ - Διεθνείς Παράμετροι συμπληρώνοντας τη βασική ύλη μελέτης των Διεθνών Σχέσεων. Το μάθημα διδάχτηκε μέσα από τις παρακάτω θεματικές ενότητες:
• Το σύγχρονο πλαίσιο μελέτης των Διεθνών Σχέσεων.
• Παγκοσμιοποίηση και το ζήτημα της Κρατικής Κυριαρχίας.
• Ο ρόλος των υπερεθνικών θεσμών και οι Μη-Κυβερνητικοί Οργανισμοί.
• Δημοκρατία και Ανθρώπινα Δικαιώματα.
• Η σύγχρονη προσέγγιση της Ασφάλειας.
• Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και η Νέα Εποχή.
• Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι μεγάλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις.
• Ο ρόλος των ΗΠΑ, Διακυβέρνηση και Παγκόσμια Ηγεμονία.
• Ο ρόλος των αναδυόμενων περιφερειακών δυνάμεων (Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Βραζιλία).
• Το χάσμα Βορρά-Νότου και ο Αναπτυσσόμενος Κόσμος.

Ευρωπαϊκή και Μεσογειακή Ασφάλεια (2003-2009)
Το σεμιναριακό αυτό μάθημα αυτό αποτέλεσε τη συνέχεια του μαθήματος Ευρω-Μεσογειακές Σχέσεις, και είχε στόχο την απόκτηση βαθύτερων και περισσότερο εξειδικευμένων γνώσεων σε ζητήματα περιφερειακής ασφάλειας. Το σεμινάριο έγινε μέσα από τις παρακάτω θεματικές ενότητες:
• Σύγχρονη προβληματική για την ασφάλεια και τα περιφερειακά συστήματα.
• Το Ευρω-Μεσόγειακό Σύμπλεγμα Ασφάλειας.
• Στρατηγικές Διαστάσεις της Περιφερειακής Ασφάλειας.
• Κοινωνικο-Οικονομικές Διαστάσεις της Περιφερειακής Ασφάλειας.
• Ενεργειακές και Περιβαλλοντικές Προκλήσεις.
• Ευρωπαϊκές αντιλήψεις και πολιτικές.
• Αραβικές αντιλήψεις και πολιτικές.
• Ο ρόλος των μεγάλων δυνάμεων.
• Ο ρόλος των Διεθνών Οργανισμών.
 

 

1. Ως Συνεργαζόμενο Εκπαιδευτικό Προσωπικό (ΣΕΠ) στη Θεματική Ενότητα «Δημιουργία και Εξέλιξη των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων» (ΕΠΟ-33) του προγράμματος Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών, το ακαδημαϊκό έτος 2010-11 είχε την ευθύνη για την εξ αποστάσεως διδασκαλία και κρίση της προόδου των φοιτητών του Τμήματος ΗΡΑ-1. Η ενότητα είχε στόχο τον εμπλουτισμό των γνώσεων για την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, καθώς και την ανάπτυξη κριτικής ικανότητας για τη σημασία υπερεθνικών διαδικασιών και θεσμών, την εξέλιξη του φαινομένου της ενοποίησης και τις κύριες Ευρωπαϊκές πολιτικές. Το μάθημα αναπτύχθηκε στις παρακάτω θεματικές υποενότητες:

 

2. Ως Συνεργαζόμενο Εκπαιδευτικό Προσωπικό (ΣΕΠ) στη Θεματική Ενότητα «Δημόσια Διοίκηση και Πολιτική» (ΔΕΟ-24) του προγράμματος Διοίκησης Επιχειρήσεων και Οργανισμών της Σχολή Κοινωνικών Επιστημών, το ακαδημαϊκό έτος 2009-2010 είχε την ευθύνη για την εξ αποστάσεως διδασκαλία και κρίση της προόδου των φοιτητών του Τμήματος ΗΡΑ-1. Η ενότητα είχε στόχο να εξοικειώσει με την ελληνική δημόσια διοίκηση, την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και με την προβληματική γύρω από το ρόλο και τη λειτουργία των δημοσίων επιχειρήσεων ως μέσο άσκησης δημόσιας πολιτικής.  Το μάθημα αναπτύχθηκε στις παρακάτω θεματικές υποενότητες:

Ως επιστημονικός συνεργάτης του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών Jean Monnet Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Πολιτική στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών (απόφαση Γ.Σ./26.01.2005), σε συνεργασία με τον Κ. Στεφάνου δίδαξε το μάθημα Θεσμικό-Πολιτικό Σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Θεωρητικές Προσεγγίσεις. Το μάθημα αναπτύχθηκε με έμφαση στη θεωρητική απεικόνιση και δυναμική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης στις παρακάτω θεματικές ενότητες:

· Οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές προϋποθέσεις της ολοκλήρωσης.

· Η δυναμικές της «προδιαγεγραμμένης ολοκλήρωσης» (ιστορικο-θεσμική) και της «αυτοτροφοδοτούμενης» νεο-λειτουργικής διασύνδεσης.

· Τα μοντέλα του Lindbergh (system’s transformation & incremental growth).

· Η επίδραση εξωγενών παραγόντων, η διάδραση μεταξύ εμβάθυνσης και διεύρυνσης και η διαφοροποιημένη ολοκλήρωση.

· Τα θεωρητικά υποδείγματα λήψης αποφάσεων, με έμφαση στο υπόδειγμα του φιλελεύθερου διακυβερνητισμού και στο νεοθεσμικό υπόδειγμα.

· Μηχανισμοί λήψης αποφάσεων (κοινοτική νομοθεσία, εξωτερικές σχέσεις, ΚΕΠΠΑ, Διακυβερνητικές) και θεωρητικά υποδείγματα.

· Η «γραφειοκρατική λοξοδρόμηση» και η ανάδειξή της σε «ρυθμιστικό κράτος».

· Οι διεργασίες παραγωγής κοινοτικών πολιτικών, η συντεχνιακή λοξοδρόμηση της ΕΚ και ο ρόλος των ομάδων πίεσης και της κοινωνίας των πολιτών.

· Οι νέες ευέλικτες μέθοδοι διακυβέρνησης (ανοικτή μέθοδος συντονισμού).

· Η «Κοινότητα Δικαίου» και το ΔΕΚ στην «δια του δικαίου ενοποίηση».

· Η σχέση ΕΕ-κρατών μελών και οι θεωρίες για τη διάσωση και τον εξευρωπαϊσμό του εθνικού κράτους και το ζήτημα της νομιμοποίησης της πολιτικής εξουσίας.

·  Οι προσπάθειες μεταφοράς του ομοσπονδιακού προτύπου, τα εναλλακτικά πρότυπα και η συζήτηση για την αντιμετώπιση του πολιτικού ελλείμματος.